- imitor
- ĭmĭtor, ātus, 1 (archaic inf. pres. imitarier, Plaut. Capt. 3, 1, 25; Lucr. 5, 1377), v. freq. a. dep. [root im-, cf. aemulus], to imitate.I.To represent, to express, copy, portray (class.):II.
summum illum luctum penicillo,
to portray, Cic. Or. 22, 74; cf.:oris (Coae Veneris) pulchritudo reliqui corporis imitandi spem auferebat,
id. Off. 3, 2, 10:aut Ialysi aut Coae Veneris pulchritudinem,
id. Or. 2, 5; id. Brut. 18, 70:chirographum,
id. N. D. 3, 30, 74; id. Fam. 9, 20, 2:faber ungues Exprimet et molles imitabitur aere capillos,
Hor. A. P. 33; cf.:argillā quidvis imitabitur udā,
id. Ep. 2, 2, 8:hunc in persona lenonis,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:populi speciem et nomen,
id. Rep. 3, 33:antiquitatem,
id. Brut. 36, 137; cf.:heroum veteres casus fictosque luctus imitari atque adumbrare dicendo,
id. de Or. 5, 47, 380:imitans, ut est mos, facta et dicta vivi,
Suet. Vesp. 19:sine imitandorum carminum actu ludiones,
not expressing by gesticulation, Liv. 7, 2, 4:gaudia falsa,
Tib. 3, 6, 33; cf.maestitiam,
Tac. A. 1, 24:quaecumque (pictura) imitata figuram est,
Juv. 6, 341.— Poet.: putre solum imitamur arando, i. e. to make loose or friable, Verg. G. 2, 204:robore duro Stipitibus ferrum sudibusque imitantur obustis,
replace, substitute, supply the place of, id. A. 11, 894:pocula vitea fermento atque sorbis,
id. G. 3, 380; cf.:diuturni mores consensu utentium comprobati legem imitantur,
Just. Inst. 1, 2, 9. —To imitate, to act like, copy after, seek to resemble, counterfeit something (so most freq.):► a.imitabor nepam,
Plaut. Cas. 2, 8, 7:imitabor ergo Aratum, qui magnis de rebus dicere exordiens, a Jove incipiendum putat,
Cic. Rep. 1, 36; cf.:imitor Archytam,
id. ib. 1, 38:Platonem,
id. Ac. 1, 3, 10:aliquem imitando effingere atque exprimere,
id. de Or. 2, 22, 90; cf.:quem (eloquentem) si imitari atque exprimere non possumus,
id. Or. 5, 19:quem postea imitati sunt multi, aequavit nemo,
Plin. 35, 11, 40, § 126:ipsi sibi imitandi fuerunt,
Cic. Or. 53, 177:qui maxime imitandus, et solus imitandus est,
Quint. 10, 2, 24; cf.:tu mihi maxime imitabilis, maxime imitandus videbaris,
Plin. Ep. 7, 20, 4:noster ille amicus, dignus huic ad imitandum,
Cic. Rep. 1, 1 Mos.:populi consuetudinem,
id. ib. 2, 20:non dicam plura, ne, in quo te objurgem, id ipsum videar imitari,
id. Fam. 3, 8, 6:in adeundis periculis consuetudo imitanda medicorum est,
id. Off. 1, 24, 83:quod faciendum imitandumque est omnibus, ut, etc.,
id. Lael. 19, 70:factum praeclarum expositum ad imitandum,
id. Phil. 2, 44, 114:in qua (sc. domo) sollicitas imitatur janua portas,
resembles, Juv. 7, 42.Act. form ĭmĭto, āre (anteclass.): si malos imitabo, Liv. Andr. ap. Non. 473, 22 (Fragm. Trag. v. 1 Rib.):b.tuum opus nemo imitare potest,
Varr. ib. 21.—ĭmĭtātus, a, um, in pass. signif.:imitata et efficta simulacra,
Cic. Univ. 3, 6:cum sint alii veri affectus, alii ficti et imitati,
Quint. 11, 3, 61:nec abest imitata voluptas,
Ov. M. 9, 481; Avien. Fab. 5, 17.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.